Wees voorzichtig wanneer je bij het schrijven van een mailing de opwelling krijgt om ironie toe te passen. Humor in een zakelijke setting werkt omdat het de aandacht vasthoudt, maar markeert zekere grenzen - wat de een leuk vindt...- en brengt gemeenschappelijkheid teweeg. Een slechte grap zal nooit sympathie opwekken. Zo ook in de dm waarin een assuradeur melding wil doen over de overname van een klantenportefeuille en deze klanten ervan op de hoogte wenst te stellen. In de brief wordt verteld dat de tussenpersoon de geest gegeven en de weduwe de boel verkocht heeft. Een treurige aangelegenheid voor deze dame zou je denken. De teneur van de brief lijkt dat echter tegen te spreken: Geachte relatie Wat deed u als u een vraag had over verzekeringen? Precies: u belde.
Helaas moet u met deze gewoonte breken. Het bedrijf heeft vanwege het overlijden van de portefeuille moeten overdragen aan ... Waarna er in dezelfde luchthartige toon vervolgd wordt met uiteraard een aanprijzing van de nieuwe tussenpersoon, de eventuele veranderingen voor de klant en tot slot een uitnodiging tot contact. Leuk bedacht of bedacht leuk? Beiden hadden niet van toepassing hoeven te zijn.