Zomerse stilte

Als het grote gekwetter is verstorven,
De verlatenheid zich meester maakt,
En vogels hun nesten hebben verworven.
Resoneren klanken van een nieuwe aard.

Hoor je de wind de bladeren beroeren?
Hoor je het cessnaatje sonoor in de lucht?
De grasmaaier gieren?
En de lente slaken een diepe zucht?

Amiiiigoooo! Amiiiigoooo!

Dan verstijft de rust zich in het verhitte gesteente,
Kabbelen de golven over de verlaten stad,
Trillen boven de horizon verheven,
De bassdrums voor een lange nacht.

Hoor je de druppels platslaan op de zeilen?
Hoor je de vlieger ratelen als een mug?
Een brommer de stilte splijten?
En het vallen van een verse vrucht?

Amiiiigoooo! Amiiiigoooo!