Laatst een payoff gelezen op de etalage van een sigarenboer. Ontelbare keren erlangs gefietst, maar nu wandelend viel naast een afbeelding van het logo eindelijk m'n oog op de ouderwetse kreet: Schimmelpenninck...fijn, die ken ik.
Alles wat een payoff moet hebben zit erin. Een eindwaarde (=vertrouwdheid), de noodzakelijke belofte - fijn -, en een prima klank dankzij de volle rijm. 'Fijn' heeft hierin zelfs een dubbele betekenis hetgeen de payoff nog sterker maakt.

Een andere payoff die me erg aanspreekt. Optimel, het mooiste gewicht is evenwicht. Weliswaar is de klank minder mooi, het woordspel is erg vernuftig en komt zeker niet bedacht over. Zouden klank en betekenis elkaar kunnen versterken zodat een payoff beter blijft hangen? Denk het wel.

And so on, and so on...